Filtr cząstek stałych DPF/FAP do Citroën C5 III (RD_) 2.7 HDi sedan 204KM, 150kW, olej napędowy (2008.02 - obecnie)

Mokry filtr cząstek stałych to doskonałe rozwiązanie, swoją funkcjonalnością i możliwościami przewyższające filtr suchy. Niestety, posiada on jedną poważną wadę, którą jest koszt eksploatacji. Na szczęście koszty te, przynajmniej częściowo, można ograniczyć. Wystarczy wiedzieć, jak używać samochodu z mokrym filtrem i spróbować samodzielnie uzupełniać poziom niezbędnego do jego funkcjonowania płynu Eolys.

Filtr cząstek stałych, zwany w skrócie DPF bądź FAP, to jeden z filtrów wykorzystywanych w systemach wydechowych w silnikach Diesla. Jego podstawowym zadaniem jest oczyszczanie spalin z cząstek sadzy. Filtry cząstek stałych znajdują się na rynku od 1980 roku, ale dopiero w 1996 roku zostały wykorzystane w motoryzacji. Opracowanie DPF-a spowodowało zmniejszenie emisji czarnego dymu, z którego znane były silniki wysokoprężne starszej generacji.

Mało która część samochodowa wzbudza równie wiele kontrowersji, co filtr cząstek stałych w silnikach Diesla, czyli popularny DPF. Tym, czego obawia się większość kierowców, jest moment, w którym filtr ten zostanie ostatecznie zapchany. Zawsze bowiem oznacza to mniejsze lub większe wydatki. A po czym poznać, ze filtr w Waszym samochodzie się zapchał? Spokojnie, auto samo Was o tym poinformuje.

W nowoczesnych silnikach spalinowych monitorowanie temperatury spalin jest konieczne do odpowiedniego zarządzania oraz diagnostyki systemu oczyszczania spalin, a także zabezpieczenia konkretnych elementów szczególnie wrażliwych na przeciążenia termiczne. Ponadto coraz bardziej rygorystyczne przepisy odnośnie emisji spalin do atmosfery sprawiają, że taki czujnik to już nie motoryzacyjna ekstrawagancja, lecz konieczny element każdego współczesnego auta.