Filtr cząstek stałych DPF/FAP do Vw SHARAN (7N1, 7N2) 2.0 TDI nadwozie wielkoprzestrzenne (MPV) 170KM, 125kW, olej napędowy (2010.08 - obecnie)

Mokry filtr cząstek stałych to doskonałe rozwiązanie, swoją funkcjonalnością i możliwościami przewyższające filtr suchy. Niestety, posiada on jedną poważną wadę, którą jest koszt eksploatacji. Na szczęście koszty te, przynajmniej częściowo, można ograniczyć. Wystarczy wiedzieć, jak używać samochodu z mokrym filtrem i spróbować samodzielnie uzupełniać poziom niezbędnego do jego funkcjonowania płynu Eolys.

W nowoczesnych silnikach spalinowych monitorowanie temperatury spalin jest konieczne do odpowiedniego zarządzania oraz diagnostyki systemu oczyszczania spalin, a także zabezpieczenia konkretnych elementów szczególnie wrażliwych na przeciążenia termiczne. Ponadto coraz bardziej rygorystyczne przepisy odnośnie emisji spalin do atmosfery sprawiają, że taki czujnik to już nie motoryzacyjna ekstrawagancja, lecz konieczny element każdego współczesnego auta.

Filtr cząstek stałych, zwany w skrócie DPF bądź FAP, to jeden z filtrów wykorzystywanych w systemach wydechowych w silnikach Diesla. Jego podstawowym zadaniem jest oczyszczanie spalin z cząstek sadzy. Filtry cząstek stałych znajdują się na rynku od 1980 roku, ale dopiero w 1996 roku zostały wykorzystane w motoryzacji. Opracowanie DPF-a spowodowało zmniejszenie emisji czarnego dymu, z którego znane były silniki wysokoprężne starszej generacji.

Filtr cząstek stałych powstał w dobie pro ekologicznych konstrukcji poszczególnych auto części, by spełnić europejskie normy emisji spalin. Cel osiągnięto - zastosowanie tego filtra sprawia, że do środowiska trafia mniej szkodliwych spalin. Niestety, mimo dobrych intencji, filtr cząstek stałych został przez kierowców znienawidzony. Dlaczego?