Opel Frontera zaliczany do samochodów typu SUV klasy średniej powstał we współpracy niemieckiego koncernu Opel i japońskiego Isuzu. Auto było produkowane do 1992 do 2004 roku w trzech generacjach. Frontera jest uważana za pioniera w rozwoju SUV-ów na rynku Europejskim, pojawiając się w sprzedaży na długo przed zapanowaniem mody na tego typu samochody.
Pierwsza generacja Opla Frontera z oznaczeniem fabrycznym A pojawiła się po raz pierwszy na rynku w listopadzie 1991 roku. Model ten był sprzedawany również, w zależności od rynku zbytu, pod innymi nazwami, jako m.in. Isuzu Wizard, Vauxhall Frontera, Holden Frontera czy Isuzu Frontera. Samochód był dostępny w wersji 3- i 5-drzwiowej. Model 3-drzwiowy występował pod nazwą Frontera Sport i bazował na japońskich konstrukcjach Isuzu Mu oraz Isuzu Mu Wizzard. W Ameryce Północnej te samochody występowały pod nazwami Isuzu Amigo i Isuzu Rodeo.
Opel Frontera Sport to wersja skrócona standardowego modelu niemieckiego auta. Najważniejszą różnicą pomiędzy wersją 3-drzwiową a 5-drzwiową było to, że Fronterę Sport oferowano również z Softtopem, czyli miękkim brezentowym dachem. Frontera A została zbudowana ba ramie, natomiast jej zawieszenie jest wyposażone w oddzielną konstrukcję przednią i sztywny most z tyłu. Frontera A to nie jest raczej samochód do szybkiej jazdy po asfaltowych drogach i gładkiego pokonywania zakrętów. Z założenia to pojazd terenowy i przy tym rodzinny, więc prędkość i trakcję rekompensuje w tym przypadku komfort jazdy. Napęd na cztery koła zaopatrzony w niektórych wersjach w dyferencjał, pozwala na pokonywanie średniej trudności przeszkód.
Pod maską Opla Frontera A montowano trzy silniki benzynowe – 2.0 115 KM, 2.2 16V 136 KM i 2.4 125 KM, oraz trzy jednostki wysokoprężne – 2.3 TD 100 KM, 2.5 TD 115 KM i 2.8 TD 113 KM. W zależności od wersji silnikowej napęd był przenoszony za pomocą 5-biegowej skrzyni manualnej lub 4-stopniowej przekładni automatycznej.
Niestety, Opel Frontera nie jest samochodem niezawodnym i bezawaryjnym. Nadwozie samochodu jest podatne na korozję, układ kierowniczy często łapie luz, elementy przeniesienia napędu takie, jak reduktor, sprzęgiełka czy dyferencjał ulegają szybkiemu zużyciu, a ABS czy alternator mogą ulec nieprzewidzianej awarii. Niektóre jednostki wysokoprężne mają często problem z uszczelką pod głowicą. Jednak pomimo tych wad Frontera to nadal świetne auto za przystępną cenę.
Zalety:
Wady: