Następca Suzuki Vitara, a więc model Grand Vitara, to osobówka o charakterystyce czystko sportowo-użytkowej. Druga generacja Grand Vitary zadebiutowała w 2005 roku. Samochód zbudowano na płycie podłogowej Theta, dostarczonej przez General Motors. Na tej samej platformie zbudowano również m.in. Opla Antarę, Saaba 9-4X, Chevroleta Captivę czy też Cadillaca SRX.
Model Grand Vitara II był oferowany pod różnymi nazwami, jak np.: Suzuki Escudo czy też Suzuki Grand Nomade. Samochód, jako 3- i 5-drzwiowy SUV, posiadał stały napęd na obie osie z centralnym mechanizmem różnicowym, blokadą oraz reduktorem dyferencjału. Grand Vitarę określano jako SUV off-roadowy, ponieważ łączył w sobie właściwości luksusowego SUV-a z cechami użytkowej terenówki.
Suzuki kilkakrotnie poddawano stylistycznej modernizacji, m.in. w 2008 oraz 2012 roku, podczas której zmianom ulegały przede wszystkim przedni pas auta, kształt atrapy chłodnicy czy też wygląd zderzaków oraz standardowych felg. W drugiej generacji Grand Vitary zaproponowano 4 podstawowe wersje wyposażenia samochodu (Comfort, Premium, De Luxe, X-Adventure – edycja limitowana). W standardzie oferowano m.in. system ABS, zestaw 4 poduszek powietrznych oraz kurtyn, automatyczną klimatyzację, radio CD czy też wielofunkcyjną kierownicę.
Suzuki Grand Vitara II okazało się bardzo dobrą konstrukcją, o czym świadczyły liczne nagrody przyznane temu autu, jak np.: tytuł „Samochód 4x4 roku 2007” czy też dwukrotnie z rzędu (2008, 2009) pierwsze miejsce w plebiscycie magazynu AutoBild na „Samochód terenowy i (SUV) w cenie do 25 tys. EUR”.
Na światowym rynku motoryzacyjnym Grand Vitara konkurowała m.in. z Audi Q5, Hondą CR-V, Subaru Forester, Toyotą RAV4, VW Tiguan czy też Volvo XC60.