Czym różni się turbosprężarka BiTurbo od TwinTurbo?

Na dzisiejszym rynku motoryzacyjnym główne skrzypce grają przede wszystkim jednostki napędowe turbodoładowane, które to sukcesywnie wypierają z obiegu silniki wolnossące. Głównym powodem takiego stanu rzeczy jest fakt, że dzięki turbodoładowaniu można z łatwością i przy stosunkowo niewielkim nakładzie finansowym uzyskać dużą moc nawet z małej jednostki napędowej. Producenci turbin samochodowych oferują obecnie kilka rodzajów turbosprężarek. Sprawdźmy, jakich?

Jeszcze jakieś 15-20 lat temu turbosprężarka, a tym bardzie dwie turbiny, kojarzone były wyłącznie z potężnymi silnikami stosowanymi w samochodach o zacięciu stricte sportowym. Obecnie ta tendencja uległa diametralnej zmianie, a turbodoładowanie jest powszechnie wykorzystywane nawet w autach z silnikami o niewielkiej pojemności, których charakterystyka nie ma nic wspólnego ze sportem.

BiTurbo

BiTurbo to równoległe doładowanie silnika wykorzystywane głownie w silnikach o dużej pojemności i mających zazwyczaj więcej niż cztery cylindry. W tym rozwiązaniu używa się dwóch turbosprężarek pracujących względem siebie równolegle. Każda z turbin doładowuje swoją część cylindrów. BiTurbo może być stosowane w rzędowych jednostkach napędowych, o ile silnik posiada parzystą liczbę cylindrów oraz powinno być wykorzystywane w doładowaniu silników widlastych (np. Audi V6 2.7BiT).

Zadaniem rozwiązania BiTurbo jest zastąpienie jednej dużej turbosprężarki dwoma mniejszymi, które pracują w identyczny sposób, przez co czas reakcji silnika na otwarcie przepustnicy jest o wiele krótszy (minimalizowanie tzw. zjawiska turbodziury). System BiTurbo jest charakterystyczny szczególnie dla jednostek napędowych o większej pojemności skokowej (ponad 2500 cm3).

TwinTurbo

TwinTurbo to tzw. doładowanie sekwencyjne, gdzie pracują dwie całkiem inne turbiny (mniejsza i większa), włączające się sekwencyjnie. Mniejsza turbosprężarka pracuje na niskim zakresie prędkości obrotowych silnika, działając najbardziej efektywnie od 1500-1800 obr./min do 2500-3000 obr./min. W momencie, gdy jednostka napędowa osiągnie takie wartości, stopniowo załącza się druga, większa turbosprężarka. Zazwyczaj w układzie TwinTurbo mniejsza turbina pracuje w pełnym zakresie obrotów wspomagając pracę większej lub też wyłącza się, gdy osiągnięty zostanie określony poziom obrotów silnika, a główna rolę przejmuje wówczas większa turbina.

Rozwiązanie TwinTurbo jest wykorzystywane zarówno w małych jednostkach napędowych, których pojemność nie przekracza dwóch litrów, jak i w dużych motorach wielocylindrowych. W przeciwieństwie do układu BiTurbo, gdzie konieczna jest parzysta ilość cylindrów oraz pojemność silnika na poziomie co najmniej 2,5 litra, system TwinTurbo jest bardziej elastyczny i możliwy do zastosowania praktycznie w dowolnym silniku samochodowym.

BiTurbo czy TwinTurbo?

Szczerze mówiąc oba układy to o wiele lepsze rozwiązanie niż pojedyncza turbosprężarka w silniku. Zarówno BiTurbo, jak i TwinTurbo doskonale sprawdzają się w określonych modelach jednostek napędowych, skutecznie niwelując zjawisko turbodziury. Doładowanie sekwencyjne umożliwia osiągnięcie szerszego zakresu efektywnego ciśnienia doładowania, natomiast doładowanie równoległe pozwala na wydajniejszą i szybszą reakcje silnika na dodanie gazu.